Loy Krathong is geen officiële feestdag maar wel het meest populaire Thaise festival van licht en water dat elk jaar op de volle maan in de 12de maanmaand (gewoonlijk november)uitbundig wordt gevierd. In Noord Thailand valt Loy Krathong samen met het Pi Yeng festival, bekend om het (khom loi) lantaarnfestival (met het oplaten van papieren lantaarns/lampions/hete luchtballons).
Oorsprong
Historisch is niet helemaal duidelijk wat de herkomst is van Loy Krathong. Mogelijk gaat het terug op een oud Indisch feest want het wordt geassocieerd met de watergodin Phra Mae Khongkha, wiens naam verwijst naar de Indische Ganges. Er zijn andere antieke gebruiken (Haripunchai, Khmer enz.) die een rol kunnen hebben gespeeld.
De populaire legende luidt dat in de Sukhothai periode, Nang Nopamas, een gade van de Thaise koning, als eerste een versierd vlotje op een water plaatste ter verering van de watergodin. We spreken hier van een legende omdat er geen historisch bewijs is en geopperd wordt dat het verhaal een uitvinding is uit het begin van de 19de eeuw.
Volgens een tekst van Rama IV werd het oorspronkelijke gebruik aangepast voor een boeddhistisch geïnspireerde viering en herdenking van boeddhistische gebeurtenissen.
Traditie
Loy betekent drijven en krathong is het vlotje dat op het water geplaatst wordt. De krathong worden gemaakt van natuurlijk materiaal: brood, bananenblad en -bast, bloemen enz. met kaarsjes en wierrookstokjes. Normaal zijn ze klein maar er bestaan uitzonderlijk ook grote en indrukwekkend versierde exemplaren van officiële instanties en organisaties. (Op sommige plaatsen wordt het gebruik van styrofoam en dergelijke materialen die het milieu belasten bij wet verboden.)
De krathong wordt op het water geplaatst en met de ceremoniële begeleiding van de boeddhistische monniken drijft het weg. Symbolisch voert het vaartuig onaangename aspecten en negatieve gevoelens van de persoon mee en zorgt aldus voor het toekomstig geluk.
In het volksgeloof wordt nog steeds de watergodin vereerd en bedankt voor haar weldaden. Voor koppels is het gedrag van de krathong betekenisvol voor hun gelukkige relatie.
De naam Nopamas leeft voort in de Nang Nopamas wedstrijden of Miss Krathongverkiezingen van een schoonheidskoningin die worden gehouden.
Zij werd beschouwd als een symbool voor goedheid, schoonheid en intelligentie, de perfecte vrouw ...
Op het einde van het regenseizoen staat het water hoog in rivieren en klongs. Al sinds de 17de eeuw worden wedstrijden met “lange" boten georganiseerd op de grote rivieren. Enkele van de grootste hebben plaats in Ayutthaya, Phichit, Phitsanulok en Narathiwat. De tempels zijn vaak de centra van de activiteiten (zie foto).
Er wordt vooral veel plezier gemaakt, met parades en vuurwerk en overal klinkt het Loy Krathonglied dat besluit met de boodschap: (boeddhistische) verdienste brengt geluk.